Tarkan - Kayıp - öykü gülen güven

Tarkan - Kayıp -öykü gülen güven- Hazin bir siyaha boyandı bulutlar İkimize ağlar bu nazlı yağmurlar Umudum azaldı, geçiyor zamanlar Ayrılık efendi, kulu biz aşıklar Ellerin avcumda soldu Yaralı bir ürkek kuştu Biten bir aşktan çırpınıp uçtu “Yolun açık olsun” demek isterdim
Boğazım düğümlü, sözlerim kayıp Bir daha ömrümce kimseyi sevmem Çünkü bu bedende yüreğim kayıp
Beyaz cennetlerden inecek melekler Seni korur onlar; dualar, dilekler
Bense bu sevdanın uzak gurbetinde
Savrulurum her gün senin hasretinle
Yarım kalan bir hikayeyiz artık seninle Ayrı yollara yürüyoruz Hayat bu...
Serseri bir rüzgar gibi estin sen şimdi uzaklara Ben göğsümde solgun bir gülle yaşarım yıllarca Yaşamaksa bu Ayrı akşamlara yatıp Ayrı sabahlara uyanırız bundan sonra Hataları aşk sanıp Başka tenlerde avunuruz boşuna Ve gizli gizli yaralanırız Şunu bilki daima Ben,en güzel yeri hatırana saklarım Ben hep seni beklerim bu şehirde Bir gün dönersin diye Kendine iyi bak ey sevgili